Αυτό το καλούδι μας ήρθε στο μαγαζί πριν από λίγο καιρό, πιστεύω οτι είναι το απόλυτο φετίχ του κάθε "μάστορα".
So... The Metabo Porsche Design Multihammer P'7911 !
Το κρουστικό αυτό δράπανο, έχει "σασί" απο αλουμίνιο, και καλύμματα από ανθρακονήματα για να το κάνουν όσο πιο ελαφρύ γίνεται.
Πάντως δεν ξέρω αν πρόκειται να το αγοράσει κανείς σύντομα, πρέπει να είσαι και λίγο cult μαστόρι για να διαθέσεις περίπου 500 Ευρώπουλα που κοστίζει. Είναι Porsche όμως :P
Wednesday, December 5
Wednesday, November 21
Μαλαματένια λόγια
Μιας και είχαμε την επέτειο της κατάληψης του Πολυτεχνίου πριν λίγες μέρες, ένα τραγούδι που μου αρέσει πολύ:
Το πρώτο video είναι από την ταινία τα τραγούδια της φωτιάς, σε μια συναυλία που είχε γίνει στο γήπεδο καραισκάκη, λίγο μετά την πτώση της Χούντας αν δεν κάνω λάθος.
Και το δεύτερο είναι τριάντα και κάτι χρόνια μετά, πάλι τα ίδια πρόσωπα εμφανώς πιο γερασμένα να τραγουδούν το ίδιο τραγούδι, σε μια εκπομπή στην τηλεόραση.
Το πρώτο video είναι από την ταινία τα τραγούδια της φωτιάς, σε μια συναυλία που είχε γίνει στο γήπεδο καραισκάκη, λίγο μετά την πτώση της Χούντας αν δεν κάνω λάθος.
Και το δεύτερο είναι τριάντα και κάτι χρόνια μετά, πάλι τα ίδια πρόσωπα εμφανώς πιο γερασμένα να τραγουδούν το ίδιο τραγούδι, σε μια εκπομπή στην τηλεόραση.
Στίχοι
Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χτες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ' αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ' ασετιλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά
Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή
Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του ʼδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά
Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Αδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χτες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ' αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ' ασετιλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά
Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή
Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του ʼδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά
Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Αδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Wednesday, October 17
Some shots
Οι παρακάτω photos είναι από τις διακοπές μου τον Σεπτέμβρη με αυτοκίνητο στις Ιταλία, Αυστρία, Τσεχία, Σλοβακία
Κέρκυρα από το καράβι
Πλατεία Αγίου Μάρκου
Εγώ στην πλατέια :)
Εγώ παλι έξω απο τον Άγιο Μάρκο
Ένα τυχαίο κανάλι
Μια λίμνη στην Αυστρία
Τσεχία, Brno Castle
Τσεχία, Λίμνη Prehrada ή κάπως έτσι :)
Αυστρία, Βιέννη καθεδρικός Stephansdom
Σλοβακία, Bratislava
Σλοβακία, Bratislava
Bratislava by night
Monday, May 21
Της Κορέας !
Επιτέλους βρήκα χρόνο να γράψω στο καημένο τούτο blog μιας και με φάγανε τα ταξίδια, σχολές, poker και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα που έκανα όλο αυτό το διάστημα!
Αλλά ας περάσουμε στο κυρίως πιάτο που έιναι μερικές photos απο το τελευταίο ταξίδι που πήγα στην Κορέα. Ο λόγος του ταξιδιού ήταν ένα σεμινάριο στην εταιρία Taegu Tec το οποίο έχει να κάνει με την δουλειά και την σχολή μου.
Αυτή είναι μια photo από το αεροδρόμιο του Dubai στο οποίο γενικά γίνεται ένας πανικός από κόσμο όλο το 24ωρο.
Σε αυτή είμαι εγώ μέσα στο χώρο του σεμιναρίου.
Η αίθουσα υποδοχής στο κεντρικό κτίριο του εργοστασίου
Κάπως έτσι είναι όλοι οι εξωτερικοί χώροι του εργοστασίου. Μέσα στο πράσινο, δέντρα, γρασίδι..Όπως ακριβώς και στην Ελλάδα. Πάντως οι άνθρωποι έχουν μεγάλο κόλλημα με την καθαριότητα, τάξη, πράσινο.
Αλλά σίγουρα δεν ξέρουν να μαγηρεύουν σαν τους Έλληνες! Άψητα καλαμαράκια, χταπόδια και διάφορα άλλα εντελώς άγευστα ήταν στο μενόυ. Το μόνο ωραίο ήταν αυτό το κρεατάκι που στο φερνανε πάνω στη φωτιά. Βέβαια μέχρι να σβήσει η φωτιά εγώ έψηνα εκει και κανένα καλαμαράκι :)
Η παρακάτω photo είναι μία μακέτα από το πως θα είναι στο μέλλον το εργοστάσιο-πόλη της hyundai.
Αυτά είναι τα ναυπηγεία της hyundai, τα οποία είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Μόνο σε αυτά ( γιατί παραδίπλα είναι και η αυτοκινητοβιομηχανία ) δουλεύουν 30.000 εργάτες!
Και επειδή οι Έλληνες είναι παντού μάθετε ότι το πρώτο πλοίο του ναυπηγείου το αγόρασε ο Νιάρχος το 1972, και στο κεντρικό κτίριο υποδοχής έχουν μία μεγάλη φωτογραφία της Μαριάνας Βαρδινογιάννη.
Αυτή είναι η θέα που βλέπαμε από το δωμάτιο του ξενοδοχείου μας στη Σεούλ, το οποίο βρίσκονταν στον 32ο όροφο.
Ένα μικρό τεχνητο ποταμάκι μέσα στους ουρανοξύστες για να νιώθουν να ερωτευμένα Κορεατάκια λίγο πιο ρομαντικά.
Αυτά από την Κορέα!
Θα προσπαθήσω να ανεβάσω σύντομα και μερικές photos από Ουγγαρία-Αυστρία-Τσεχία που είχα πάει με το παρεάκι μου λίγο καιρό πιο πριν ( έπαιξα και σε casino εκεί πρώτη φορά, τι θα γίνει με αυτό τον τζόγο ρε γαμώτο.. :) )
Αλλά ας περάσουμε στο κυρίως πιάτο που έιναι μερικές photos απο το τελευταίο ταξίδι που πήγα στην Κορέα. Ο λόγος του ταξιδιού ήταν ένα σεμινάριο στην εταιρία Taegu Tec το οποίο έχει να κάνει με την δουλειά και την σχολή μου.
Αυτή είναι μια photo από το αεροδρόμιο του Dubai στο οποίο γενικά γίνεται ένας πανικός από κόσμο όλο το 24ωρο.
Σε αυτή είμαι εγώ μέσα στο χώρο του σεμιναρίου.
Η αίθουσα υποδοχής στο κεντρικό κτίριο του εργοστασίου
Κάπως έτσι είναι όλοι οι εξωτερικοί χώροι του εργοστασίου. Μέσα στο πράσινο, δέντρα, γρασίδι..Όπως ακριβώς και στην Ελλάδα. Πάντως οι άνθρωποι έχουν μεγάλο κόλλημα με την καθαριότητα, τάξη, πράσινο.
Αλλά σίγουρα δεν ξέρουν να μαγηρεύουν σαν τους Έλληνες! Άψητα καλαμαράκια, χταπόδια και διάφορα άλλα εντελώς άγευστα ήταν στο μενόυ. Το μόνο ωραίο ήταν αυτό το κρεατάκι που στο φερνανε πάνω στη φωτιά. Βέβαια μέχρι να σβήσει η φωτιά εγώ έψηνα εκει και κανένα καλαμαράκι :)
Η παρακάτω photo είναι μία μακέτα από το πως θα είναι στο μέλλον το εργοστάσιο-πόλη της hyundai.
Αυτά είναι τα ναυπηγεία της hyundai, τα οποία είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Μόνο σε αυτά ( γιατί παραδίπλα είναι και η αυτοκινητοβιομηχανία ) δουλεύουν 30.000 εργάτες!
Και επειδή οι Έλληνες είναι παντού μάθετε ότι το πρώτο πλοίο του ναυπηγείου το αγόρασε ο Νιάρχος το 1972, και στο κεντρικό κτίριο υποδοχής έχουν μία μεγάλη φωτογραφία της Μαριάνας Βαρδινογιάννη.
Αυτή είναι η θέα που βλέπαμε από το δωμάτιο του ξενοδοχείου μας στη Σεούλ, το οποίο βρίσκονταν στον 32ο όροφο.
Ένα μικρό τεχνητο ποταμάκι μέσα στους ουρανοξύστες για να νιώθουν να ερωτευμένα Κορεατάκια λίγο πιο ρομαντικά.
Αυτά από την Κορέα!
Θα προσπαθήσω να ανεβάσω σύντομα και μερικές photos από Ουγγαρία-Αυστρία-Τσεχία που είχα πάει με το παρεάκι μου λίγο καιρό πιο πριν ( έπαιξα και σε casino εκεί πρώτη φορά, τι θα γίνει με αυτό τον τζόγο ρε γαμώτο.. :) )
Wednesday, January 10
Subscribe to:
Posts (Atom)